Jednym ze środków związanych z poddaniem sprawcy próbie określonych w kodeksie karnym jest tzw. „warunkowe umorzenie postępowania”. Norma prawna określona w art. 66 kodeksu karnego może być zastosowana do sprawcy przestępstwa, które zagrożone jest karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności. Tym samym ustawodawca umożliwił dość szerokie zastosowanie tego przepisu do różnego rodzaju przestępstw. Dość istotną cechą tego środka probacyjnego jest fakt, iż sprawca czynu zostaje poddany próbie – zostaje uznany za winnego, natomiast nie ma „statusy” osoby karanej – gdyż do skazania i wymierzenia kary nie dochodzi. Orzeczenie o takiej treści ma wielkie znaczenia dla osób, które z racji choćby na wykonywany zawód nie mogą być osobami karanymi.
Środek probacyjny
Warunkowe umorzenie postępowania jest środkiem probacyjnym – środkiem związanym z poddaniem próby sprawcy, który w swoim założeniu opiera się na zaniechaniu skazania i wymierzenia kary sprawcy – który zostaje winny popełnienia przestępstwa. O możliwości skorzystania z tego środka fakultatywnie decyduje Sąd po uprzednim zbadaniu czy zachodzą przesłanki do zastosowania tego środka. Głównymi przesłankami warunkowego umorzenia postępowania są: 1/ uprzednia niekaralność sprawcy za przestępstwo umyślne; 2/ zagrożenie czynu karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 5 lat; 3/ stopień winy i stopień społecznej szkodliwości nie mogą być znaczne; 4/ brak wątpliwości co do okoliczności popełnienia czynu; 5/ tzw. pozytywna prognoza kryminologiczna, a więc ocena właściwości i warunków osobistych sprawcy, jego dotychczasowego sposobu życia i przypuszczeniu, że sprawca pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.
Co warto rozważyć?
Tak więc warto rozważyć podjęcie obrony w sprawach, których zagrożenie czynu karą pozbawienia wolności nie przekracza 5 lat i wykazania, iż sprawca czynu spełnia ustawowe przesłanki do fakultatywnego zastosowania wobec niego tego środka poddania próbie.
